Ddoe
Diwrnod dybryd fu echdoe,
da fu Duw â Dafydd ddoe.
Annhebyg, yn null anrheg,
4 oedd y dydd echdoe i ddoe deg.
Drwg oedd fod, rhyw ddiben diffaith,
echdoe yn frawd i ddoe ddoeth.
O Fair ysblennydd fawr echdoe,
8 a fydd y fath ddydd â ddoe?
O Dduw gwych, diwair ei foes,
a ddaw imi ddoe tra byddaf?
Rhoddi, yn drech nag echdoe,
12 yr wyf gan bendith i ddoe.
Ddoe dialodd, digofaint nwyf dirgel,
Dafydd hen drwy angerdd newydd.
Wedi fy nghlwyf, yr wyf yn ddall,
16 gwydn ydwyf fel gwialen o bren afallen
sy'n plygu'n hawdd o gwrdd â gofid,
ac nad yw'n torri ar ôl ergyd gref.
Mae ynof, atgof gwan oedd llawenydd,
20 enaid hen gath rynllyd;
er clwyfo a churo hen frigau llwyd yr asennau,
beth bynnag a ddaw i'w rhan, byw fydd.
Rhodiwr araf ydwyf, serch gofidus, cyfrwys,
24 ar hyd erw lle rhed dyn arall,
ac un meistrolgar ar gamp wych ddisglair,
er y boen, lle bo'r gamp ar ei gorau.
Gwell o lawer, lle bo poen angerdd byrlymus,
28 yw pwyll nag aur, teithiwr pell ydwyf.
O Dduw, ai llesol imi yw byrbwylltra?
A wyddant hwy pwy yw Pwyll?
Trech yw llafur, nofiwr angerdd,
32 na drygioni, dewr ydwyf.
Yn dda y gwnâi Morfudd â'i dyn
o'r diwedd, lliw disgleirdeb eira.
Iawn oedd imi ei chanmol,
36 onid oedd yn iawn, aed f'enaid i'r diawl!
Nos da i'r ferch lednais ei hymadrodd,
a dydd da am nad oedd yn daer.
Fe'i henillais hi eisoes,
40 Aha! gwraig y Bwa Bach!